ارز دیجیتال چیست – چرا شناخت رمز ارزها مهم است؟

ارز دیجیتال چیست؟

 ارز دیجیتال ارزی است که به صورت الکترونیکی در دسترس می باشد و فاقد شکل ملموسی مانند اسکناس، چک یا سکه هستند و با استفاده از کدهای الکترونیکی در رایانه ها حساب شده و منتقل می شوند.

ارز های دیجیتال در حال حاضر سیستم مالی اکثر کشورها را غلبه کرده اند. به عنوان مثال، در ایالات متحده ی آمریکا، واحد پول فیزیکی موجود در ایالات متحده فقط حدود یک دهم کل پول آن کشور است و بقیه در سپرده های مختلف بانکی به شکل الکترونیکی نگهداری می شوند.

آنچه ارز دیجیتال را از ارز الکترونیکی موجود در حساب های بانکی اکثر آمریکایی ها متمایز می کند این است که هرگز شکل فیزیکی به خود نمی گیرد. در حال حاضر، می توانید به یک دستگاه خودپرداز مراجعه کرده و موجودی ارز حساب خود را که به صورت الکترونیکی است را به دلار فیزیکی تبدیل کنید اما ارز دیجیتال هرگز شکل فیزیکی پیدا نمی کند و همیشه در یک شبکه کامپیوتری باقی مانده و به صورت دیجیتالی مبادله می شود.

برای مثال، به جای استفاده از اسکناس های کاغذی، با انتقال ارز دیجیتال توسط تلفن همراهتان به خرده فروشان، خرید می کنید؛ که این از لحاظ عملکردی ممکن است تفاوتی با نحوه برخورد شما با پول خود با استفاده از برنامه های پرداخت مانند Venmo ،Paypal ،Apple Pay یا شاپرک نداشته باشد.

به دنبال راه اندازی موفقیت آمیز کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یا رمز ارز که ارزهای رمزنگاری شده و غیرمتمرکز هستند مانند بیت کوین و اتریوم، که ارزش آنها ذخیره شده است اما توسط هیچ مقام مرکزی کنترل نمی شوند، دولت ها و بانک های مرکزی در سراسر جهان نیز در حال تحقیق درباره امکان ایجاد ارزهای دیجیتالی خود هستند که به عنوان ارزهای دیجیتال بانک مرکزی شناخته می شوند.

 

Bitcoin (BTC)

بیت کوین یک ارز دیجیتال است که در ژانویه 2009 ایجاد شد. این ایده از ایده های ارائه شده در مقاله ی whitepaper  توسط ساتوشی ناکاموتو Satoshi Nakamoto پیروی می کند. هویت شخص یا افرادی که این فناوری را ایجاد کرده اند هنوز یک معما است. بیت کوین نوید معامله با هزینه ی کمترنسبت به مکانیسم های پرداخت آنلاین سنتی را می دهد و برخلاف ارزهای صادر شده توسط دولت، توسط یک مرجع غیرمتمرکز اداره می شود.

بیت کوین نوعی ارز رمزنگاری شده است. هیچ بیت کوین فیزیکی وجود ندارد و فقط تعادل موجود در یک دفتر عمومی است که همه به آن دسترسی شفاف دارند. تمام معاملات بیت کوین توسط مقدار زیادی قدرت محاسباتی تأیید می شود. بیت کوین توسط هیچ بانک یا دولتی صادر یا پشتیبانی نمی شود.

و علی رغم اینکه قانونی نیست، بسیار محبوب است و باعث راه اندازی صدها ارز رمزنگاری شده ی دیگر شده است که در مجموع به آنها آلت کوین گفته می شود. بیت کوین معمولاً به اختصار “BTC” نیز نوشته می شود.

سیستم بیت کوین مجموعه ای از رایانه ها است (همچنین به آنها “گره” یا “استخراج کنندگان” نیز گفته می شود) که همگی کد بیت کوین را اجرا می کنند و بلاکچین آن را ذخیره می کنند. در واقع، یک بلاکچین را می توان مجموعه ای از بلوک ها دانست که در هر بلوک مجموعه ای از معاملات وجود دارد.

از آنجا که تمام رایانه های دارای زنجیره ی بلوک دارای لیست یکسانی از بلوک ها و تراکنش ها هستند و به طور شفاف پر شدن این بلوک های جدید را با معاملات جدید بیت کوین مشاهده می کنند، هیچ کس نمی تواند سیستم را فریب دهد.

 

 

بلاکچین (blockchain) چیست؟

بلاکچین که گاهی اوقات به آن فناوری توزیع شده لجر یا فروش (DLT) نیز گفته می شود، باعث می شود تاریخچه هر دارایی دیجیتال با استفاده از تمرکززدایی و آمیختن رمزنگاری ها، غیر قابل تغییر و شفاف باشد.

ایده مهم این فناوری عبارتند از:

• بلاکچین یک پایگاه داده است که بلوک های رمزگذاری شده داده را ذخیره می کند و سپس آنها را به هم متصل می کند تا یک single-source-of-truth برای داده ها ایجاد کند.
• دارایی های دیجیتال به جای کپی یا انتقال توزیع می شوند و رکوردی تغییرناپذیر برای یک دارایی ایجاد می کنند.
• این دارایی غیرمتمرکز است و به مردم امکان دسترسی و شفافیت در زمان واقعی را می دهد.
• یک دفتر شفاف از تغییرات، یکپارچگی سند را حفظ می کند که باعث ایجاد اعتماد به دارایی ها می شود.
• اقدامات امنیتی ذاتی Blockchain و دفتر عمومی، آن را به یک فناوری برتر برای هر بخش تبدیل کرده است.

در کل بلاکچین یک فناوری نویدبخش و انقلابی است زیرا به کاهش ریسک کردن کمک می کند، کلاهبرداری را متوقف می کند و شفافیت را به صورت مقیاس پذیر برای استفاده های بی شمار به ارمغان می آورد.

 

بلاکچین از سه مفهوم مهم تشکیل شده است: بلاک، گره و ماینر

 

Blocks :

هر زنجیره از چندین بلوک تشکیل شده است و هر بلوک دارای سه عنصر اساسی است:

• داده های موجود در بلوک
• یک عدد کامل 32 بیتی به نام nonce دارد. nonce هنگام ایجاد بلاک به طور تصادفی تولید می شود که سپس یک بلوک هش هدر ایجاد می کند
• این هش یک عدد 256 بیتی است که به nonce وصل شده است و باید با تعداد زیادی صفر شروع شود

وقتی اولین بلوک از یک زنجیره ایجاد می شود، یک nonce هش رمزنگاری ایجاد می شود. داده های موجود در بلوک امضا شده در نظر گرفته می شوند و برای همیشه با nonce و hash گره خورده می شوند مگر اینکه استخراج شوند.

 

Miners :

ماینرها از طریق فرایندی به نام استخراج، بلوک های جدیدی را روی زنجیره ایجاد می کنند. ماینرها از نرم افزار ویژه ای برای حل مسائل ریاضی فوق العاده پیچیده برای یافتن یک nonce استفاده می کنند که یک هش پذیرفته شده ایجاد می کند.

از آنجا که nonce فقط 32 بیت و هش 256 بیت است، تقریباً چهار میلیارد ترکیب غیر هش ممکن است وجود داشته باشد که باید قبل از یافتن ترکیب درست استخراج شوند. وقتی چنین اتفاقی می افتد گفته می شود که ماینرها “nonce طلایی” را پیدا کرده اند و بلوک آنها به زنجیره اضافه می شود.

 

Nodes (گره ها) :

یکی از مهمترین مفاهیم در فناوری بلاکچین عدم تمرکز است. هیچ یک از کامپیوترها و سازمان ها نمی توانند مالک این زنجیره باشند. در عوض، این یک دفتر توزیع شده از طریق گره های متصل به زنجیره است. گره ها می توانند هر نوع دستگاه الکترونیکی باشند که کپی های بلاکچین را حفظ کرده و عملکرد شبکه را حفظ می کنند.

 

شما می توانید مقاله کامل بلاکچین چیست را در اینجا بخوانید.

 

 

بانک مرکزی ارز دیجیتال (CBDC)

با درک مزایای تکنولوژیکی فناوری بلاکچین، بانکداران مرکزی اکنون بازیگران اصلی در فضای ارزهای رمزگذاری شده هستند. با این حال، بر خلاف بیت کوین، بانک مرکزی ارز دیجیتال (CBDC) از فناوری دفتر مرکزی توزیع شده متمرکز (DLT) برخوردار است. این فناوری به بانکداران مرکزی اجازه می دهد تا کنترل و عرضه تولید پول را به روشی مشابه سیستم ارزی فعلی اجرا کنند.

امروزه چندین کشور قصد دارند در سالهای پیش رو ارزهای دیجیتالی صادر کنند. تا به امروز، روسیه، هند، اروگوئه، انگلیس و سوئد همگی مقدمات ارز دیجیتال را اعلام کرده اند. با این حال، در همه این موارد، ارز دیجیتال در حال تبدیل شدن به ارز حاکم و فعلی در بازار است.

شاید در آینده نزدیک، کشورهایی را ببینید که به طور کامل یک قدم از پول کاغذی فاصله دارند. اگر افکار عمومی همچنان به این سمت تغییر جهت دهند، قطعاً جا برای استفاده بیشتر ازارزهای رمزنگاری وجود دارد.

 

 

مزایای ارز دیجیتال

• پرداخت سریعتر؛ با استفاده از ارز دیجیتال می توانید پرداخت ها را بسیار سریعتر از روشهای فعلی، مانند ACH یا انتقال وجه که تأیید معامله برای موسسات مالی ممکن است روزها طول بکشد، انجام دهید.
• نقل و انتقالات بین المللی ارزان تر؛ معاملات ارزی بین المللی بسیار گران هستند و برای جابجایی وجوه از کشوری به کشور دیگر از افراد هزینه های بالایی گرفته می شود، به ویژه هنگامی که این امر شامل تبدیل ارز باشد. اندرو کیگوئل، مدیر عامل شرکت tokens.com، گفته است که “دارایی ها و ارزهای دیجیتال با سرعت بخشیدن و هزینه کمتر، این بازاریابی را مختل می کنند.”
• دسترسی به پول موجود و نقل و انتقال آن در آخر هفته ها و خارج از ساعات کاری معمولا زمان بیشتری می برد زیرا بانک ها بسته هستند و نمی توانند معاملات را تأیید کنند. اما با ارز دیجیتال، معاملات در 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته با همان سرعت انجام می شوند.
• پشتیبانی از افراد بانکی و غیربانکی؛ طبق آمار FDIC، بیش از 7 میلیون خانوار آمریکایی حساب بانکی ندارند. آنها در آخر هزینه های زیادی را پرداخت می کنند تا فیش حقوقی خود را نقد کنند و از طریق حواله های نقدی به دیگران پرداخت می کنند. اگر این کشور CBDC را راه اندازی کند، افراد بدون بانک می توانند به پول خود دسترسی داشته باشند وهمچنین بدون پرداخت هزینه اضافی قبض خود را پرداخت کنند.
• پرداخت های کارآمدتر دولت؛ دولت اگر CBDC ایجاد کند، می تواند پرداخت هایی مانند بازپرداخت مالیات را فوراً به مردم ارسال کند.

 

خطرات احتمالی ارز دیجیتال

• پرداخت های جعلی
• پرداخت های غیرقانونی
• دستکاری داخلی
• سرقت اطلاعات
• نقض تحریم ها

 

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency)

کریپتوکارنسی زیرمجموعه ی ارزهای دیجیتال است. این ارز رمزنگاری شده به طور گسترده به عنوان پول مجازی یا دیجیتال که به شکل توکن یا “سکه” در می آید تعریف شده است. در حالی که برخی از ارزهای رمزپایه با کارت های اعتباری یا پروژه های دیگر وارد دنیای فیزیکی شده اند، اکثریتشان کاملاً غیرقابل لمس هستند.

واژه ی “رمزنگاری” در ارزهای رمزپایه یا کریپتوکارنسی به رمزنگاری پیچیده ای اشاره دارد که امکان ایجاد و پردازش ارزهای دیجیتال و معاملات آنها را در سیستم های غیرمتمرکز فراهم می کند. ارزهای رمزنگاری شده معمولاً به شکل کد توسط تیم هایی که سازوکارهای صدور را ایجاد می کنند (از طریق فرایندی به نام “استخراج”) و سایر کنترل ها ساخته می شوند.

ارزهای رمزپایه تقریباً به گونه ای طراحی می شوند که از دستکاری و کنترل دولت در امان باشند. ارزهای ساخته شده از بیت کوین در مجموع “altcoins “و در برخی موارد “shitcoins” نامیده می شوند و اغلب سعی کرده اند خود را به عنوان نسخه های اصلاح شده یا بهبود یافته بیت کوین معرفی کنند.

در حالی که برخی از این ارزها ممکن است از ویژگی های چشمگیری برخوردار باشند که بیت کوین از آن برخوردار نیست، اما تطابق با سطح امنیتی ای که شبکه های بیت کوین به دست می آورند تا حد قابل توجهی هنوز توسط یک altcoin دیده نشده است.

در حالی که بیت کوین به عنوان یک پیشگام در دنیای ارزهای رمزپایه دیده می شود، تحلیلگران رویکردهای بسیاری برای ارزیابی توکن ها (غیر از BTC ) را در پیش گرفته اند. توجه کنید که رمزارز(کریپتوکارنسی) نوعی ارز دیجیتال است اما هر ارز دیجیتالی، رمزارز نیست.

 

کریپتوکارنسی به 2 دسته ی کوین و توکن تقسیم می شود

• کوین هایی که بلاکچین اختصاصی دارند
• توکن هایی که بلاکچین اختصاصی ندارند و بر روی بلاکچین سایر کوین ها کار می کنند

  

 

 

در زیر، مهمترین ارزهای دیجیتال (به جز بیت کوین) را مشاهده می کنید:

• Ethereum (ETH)
• Litecoin (LTC)
• Cardano (ADA)
• Polkadot (DOT)
• Bitcoin Cash (BCH)
• Stellar (XLM)
• Chainlink
• Binance Coin (BNB)
• Tether (USDT)
• Monero (XMR)

 

 آینده ی ارز دیجیتال

با توجه به وضعیت فعلی جهان، ارزهای دیجیتال قرار است در سال های آینده غوغا کنند. چراکه امروزه یک زیرساخت دیجیتالی قوی برای پشتیبانی از پذیرش گسترده این ارزها وجود دارد.

علاوه بر این، بخاطر ویروس همه گیر کرونا توسعه ارز دیجیتال در مرکز توجه قرار گرفته است. انتظار می رود با دسترسی افراد بیشتری در سراسر جهان به اینترنت پرسرعت، شاهد ادامه این روند باشیم. در حال حاضر، ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین همچنان به شکل جدیدی از تعریف جوامع بین المللی از پول می پردازند.